javahermarket

تار عنکبوت همیشه برای آدمی جالب توجه بوده است.مقاومت این تار ها نسبت به قطری که دارند بسیار زیاد و بی همتاست.عنکبوت تنیدن تار را با سرعت بسیار انجام می دهد.توانایی تنیدن تار ارثی است.عنکبوت اطلاعات مربوط به این توانایی را به شکل مولکول های DNA از والدین خود به ارث می برد.غدد مربوط به تنیدن تار در زیر سطح شکمی جانور قرار دارد.این غدد پروتئین ویژه ای را با مواد دیگر مخلوط می کنند و تار را می سازند.پروتئین های تشکیل دهنده ی تار عنکبوت استحکام و چسبندگی و کشسانی بسیار دارند.به طوری که حشره ای که در دام می افتد نمی تواند دام را بگسلد و فرار کند.رشته های موجود در تار عنکبوت که درون اجسام مهره مانند روی یکدیگر پیچ و تاب خورده اند چسبناک و کشسان هستند.در اثر نیرویی که به این قسمت از رشته ها وارد می شود پیچ و تاب های آن ها باز می شود.در این حالت طول رشته ها به چهار برابر طول نخستین می رسد.پس از قطع کشش یا رانش بار دیگر رشته ها پیچ و تاب می خورند و به حالت نخست باز می گردند.این توانایی برای نگه داشتن حشراتی که در دام افتاده اند و دارا بودن انعطاف در برابر باد وباران و سایر نیرو ها ضروری است.